தமிழ் எங்கள் உயிர்மூச்சு...!

என்னய்யா நீ தமிழ் தமிழ்னு உயிரை விட்டுட்டு இருக்கே உன் பிள்ளைக்கு தமிழில் பேசக்கூடத் தெரியலையே, இப்படி அநேகர் என்னிடம் கேட்டதுண்டு, அண்மையில் குழந்தையோடு பேச மும்பைக்கு போன் செய்த "மனதோடு மட்டும்"கவுசல்யா தமிழில் மகளிடம் பேச, என் மகளுக்கோ தமிழ் பேச வரவில்லை...! அப்புறம் நான் மேலே சொன்ன வாக்கியத்தைதான் அவர்களும் என் வீட்டம்மாவிடம் சொல்லி புலம்பி இருக்கிறார்கள்.

என் பிள்ளைங்களுக்கு தமிழ் பேசத்தெரியாது வாசிக்கத்தெரியாதுன்னு பெருமையா பேசிகிட்டு திரிந்த பெற்றோர்களைப் பார்க்கும்போது எனக்கு எரிச்சலாகவும் மூஞ்சில நாலு அப்பு அப்பனும் போலவும் இருந்த காலம் உண்டு, ஆனால் நான் பெருமையாக சொல்லாமல் மனசுக்குள் கூனிக்குறுகி இருக்கேன் பல இடங்களில்.

நாங்கள் வளர்ந்த வாழ்ந்த சூழ்நிலைகள் அப்படி, மும்பை ஒரு யுத்தபூமி, அடிக்கடி இடமாற்றம் நடப்பதுண்டு எல்லார் குடும்பத்திலும், நிரந்தரமாக தங்கி இருக்குறாப்ல நம்ம ஊரை மாதிரி அங்கே கிடையாது, கூடியமட்டும் அஞ்சி வருஷத்துக்கு ஒரு முறையாவது குடும்பத்தோடு வேறு இடம் போயி விடுவார்கள் மும்பை தமிழ்வாசிகள்...!

என் குடும்பம் மட்டுமே நிலையான ஒரே இடத்தில் இருக்கிறோம், அதுவும் நான் வெளிநாட்டில் இருப்பதாலோ என்னவோ..? இப்போ மும்பையில் தமிழ் ஸ்கூல் கிடையாது அப்படியே தாராவியில் இருந்தாலும் எங்களுக்கு அம்புட்டு தூரம் போக இயலாது.

என் அக்கா குடும்பம் எங்கள் ஏரியாவில் இருந்தபடியால் [[அக்காவையும் மும்பையில்தான் கல்யாணம் செஞ்சி குடுத்துருக்கோம்]] என் மகன் தமிழ் எழுதப்படிக்க கற்றுகொண்டான், என் அக்கா ஹிந்தி எழுதப் படிக்க தெரிந்திருந்தாலும் யாரிடமும் ஹிந்தியில் பேசமாட்டாள், கேட்டால் ஏன் தமிழுக்கு என்ன குறைச்சல், வேண்ணா அவங்க என்கிட்டே இருந்து தமிழ் கத்துக்கட்டும் என்று கறாராக சொல்லிவிடுவாள் [[தமிழ் பக்தி]] மராட்டிகாரர்கள் அக்காவிடம் தமிழ் பேச கற்று கொண்டார்களோ பின்னே காய்கறி கடைக்கு போனால் அக்கா கேட்கும் காய்கறிகள் அனைத்தும் அவர்கள் சமத்தா எடுத்து கொடுப்பதை பார்த்துருக்கிறேன்...!

என் மனைவி வீட்டில் அவர்கள் அக்கா தங்கச்சி அண்ணன் தம்பிகள், இவர்கள் யாருமே தமிழில் பேசுவதே கிடையாது, காரணம் இவர்கள் மும்பையில் பிறந்து மராட்டிய இன்னும் பல மாநிலத்தவர்கள் மத்தியில் வாழ்ந்தபடியால், ஹிந்தியிலேயே பேசிப் பழகிவிட்டார்கள், இவர்கள் அம்மாவும் என் அக்கா மாதிரிதான்,வீட்டில் அம்மாவோடும் அப்பாவோடும் தமிழ் பேசுவார்கள்....ஆக வெளியிலோ அல்லது வீட்டிற்குள் சொந்தங்களுடன் பேசும்போதும் ஹிந்திதான்.

என் பையன் பிறந்து வளரும்போது என் மாமியார் அருகில் இருந்தபடியாலும், என் அக்காளின் படிப்பாலும் தமிழ் "ஓரளவு" கற்று கொண்டான், ஆனால் மகள் வளரும்போது என் மாமியார் உயிருடன் இல்லை, என் அக்காக்களும் தூரமான இடங்களுக்கு போய்விட்டார்கள்.

சரி தமிழ் டியூசனாவது சொல்லிக்குடுக்க யாராவது இருக்காங்களா என்று பார்த்தாலும் யாரும் இல்லை, என் மனைவிக்கோ தமிழ் வாசித்தாலும் அதன் உள் அர்த்தம் தெரியாது, ஸோ நானும் அருகில் இல்லை, எனவேதான் நாங்கள் ஊருக்கு வரும் வேளையில் கொஞ்சி கொஞ்சி தமிழ் கற்று பேசுவாள், நானும் தமிழில் பேசியே பழக்குவேன், தாயாரிடம் பேசும்போது ஹிந்தியில் ஆரம்பித்து விடுவாள்...!

மறுபடியும் மும்பை வந்ததும் கற்ற தமிழ் மறந்துவிடும் அவளுக்கு, என்ன செய்யவென்று நாங்கள் வாழும் சூழ்நிலையை நினைத்து தலையில் அடித்து கொள்வதை தவிர வேற வழியில்லை. 

மும்பையில் கல்யாணம் ஆகி வீட்டம்மாவை ஊருக்கு கூட்டி வந்துட்டு, அவளுக்கு தமிழ் கற்று கொடுக்க நான் பட்டபாடுக்கு ஒரே ஒரு உதாரணம் சொல்லுறேன், பைக்கில் கன்னியாகுமரி டூ நாகர்கோவில் வரும் வழியில், வயல் வெளிகளை வீட்டம்மாவுக்கு காட்டிக்கொண்டு வந்தேன். மற்றும் வயல் அருகில் அழைத்து சென்றும் காட்டினேன்.

"அதோ பார் அதான் வயல்"

"வயல்னா...?"

"நெல்லு புள்ள..."

"நெல்லுன்னா...?"

"அரிசி அரிசி கொய்யால..."

"திட்டாதீங்க என்ன...? அத்தான் பக்கத்துல கூட்டிட்டு போங்களேன்"

வயல் அருகில் போனதும் ஒரு நாத்தை மட்டும் கையில் புடுங்கி எடுத்தவள் கேட்டாள் பாருங்க...!

"அய் அத்தான் இதுதான் "அரிசி மரமா...?"

ஸ்ஸ்ஸ்ஸ் அபா......அன்னைக்கு கட்டுன கண்ணுதான் இன்னும் தொறக்கவே இல்லை....!

இது எங்கள் நாடோடி வாழ்க்கையின் கஷ்டங்களின் சூழ்நிலைகளா, சூழ்நிலையின் கஷ்டங்களா எப்படியென சொல்லத்தெரியவில்லை.....போனில் பேசும்போது விக்கி"யின் மகன் அழகாக தமிழ் பேசுவதை மிகவும் ரசித்து கேட்பேன், அழகா கத்து கொடுத்து வச்சிருக்காங்க அவன் வீட்டம்மா...! ம்ம்ம்ம் நமக்கு கொடுப்பினை இல்லை அம்புட்டுதான்...!

---------------------------------------------------------------------

உங்களுக்கு பிடித்த தமிழ் பாடல்களை தரவிறக்கம் செய்து கேட்டு மகிழ, ரசிக்க இதோ ஒரு இலவச தளம், என்ஜாய்....!

http://www.no1tamilsongs.com/A-Z%20Movie%20Songs