அந்தப்பெண் நிச்சயம் உயிரோடே இருக்க சான்சே இல்லை !

இதற்கு முன்பு வேலை பார்த்த ஹோட்டலில் ஒரு திகில் சம்பவம்...

 இரவு ஒரு பத்து மணி அளவில் ஒரு பஹ்ரைனி பெண் வந்து, இந்த நம்பர் ரூமுக்கு போகனும் என்று சொல்ல, நான் அந்த ரூமில் தங்கி இருந்த கத்தார் அரபிக்கு போன் செய்து கேட்க, அவனும் அனுப்பு என்று சொன்னான்.

அவள் ரூமுக்கு போன பத்தாவது நிமிஷம் ஒரு பஹ்ரைனி ஆண் ஓடி வந்தான்.

"இப்போ இங்கே வந்த அந்த பெண் எந்த ரூமிற்கு போனாள் ?"

நாங்கள் எங்கள் ஹோட்டலில் தங்கி இருப்பவர்களை தகுந்த ஆதாரம் இல்லாமல் காட்டி கொடுப்பதில்லை.

"இல்லையே இங்கே யாரும் வரலையே"

"மரியாதையாக சொல்றியா இல்லையா ?"

"இந்த மிரட்டலுக்கெல்லாம் நான் பயந்தவன் கிடையாது, இங்கே யாரும் வரவில்லை"

"டேய் அது என் பொண்டாட்டிடா" என்று சொல்லி இடுப்பில் இருந்த நீண்ட கத்தியை என் கழுத்தில் ஆவேசமாக வைக்க...

நாமெல்லாம் ஆரு ? ரூம் நம்பர் சொல்லி வழியையும் கிளீனாக சொல்லி குடுத்தோம்ல, பின்னே....நாடு விட்டு நாடு வந்து நான் எதுக்கு உயிரை விடனும், அதுவும் பொண்டாட்டின்னு சொல்றான், கண்டிப்பா கழுத்தை அறுத்தேப்புடுவான் காட்டரபியுங்கூட !

கொஞ்ச நேரத்தில் மேலே போகும் படிகளில் பெண்ணின் அலறல்...பார்த்தால் அவளின் நீண்ட கொண்டை முடியை பிடித்து கொண்டு தரதரவென இழுத்து வந்தான் கையில் நீண்ட கத்தி...அவள் வாய் மூக்கு கண்களில் இருந்தெல்லாம் ரத்தம்...

வெளியே வரை இழுத்துப்போய், கத்தியை கீழே போட்டுவிட்டு அவளை தூக்கி எறிந்தான் காருக்குள், அவளை ஒரு மனுஷ ஜென்மம் என்றே பார்க்கவில்லை அவன் ! அவள் உடல் காருக்குள்ளும் வெளியேயுமாக கிடக்க, மிதித்து காருக்குள் தள்ளினான், திரும்ப வந்து கத்தியை எடுத்துக் கொண்டு காரில் பறந்தான்.

நான் உடனே கத்தாரி அரபிக்கு போன் செய்து உடனே ரூமை காலி பண்ணு இல்லையெனில் உன் உயிருக்கு உத்தரவாதமில்லை என்று சொன்னதும் அவனும் தலைதெறிக்க ரூமை காலி செய்து போகவும், பத்து இருவது கார்களுக்கு மேலாக ஆட்கள் வந்து எங்கள் ஹோட்டலை சூழ்ந்து கொண்டார்கள்.

நாம இன்னையோட காலி"ன்னு மனதில் மரணத்திற்கு முன் வரும் தைரியத்தில் [!] கால் நடுங்க நின்றிருந்தேன் ஓடவும் முடியாது, மற்றவர்கள் யாவரும் ஓடி விட்டார்கள், ஏனெனில் போனவன் கண்டிப்பாக இங்கே தங்கி இருப்பவனை போட்டுத் தள்ள வருவார்கள் என்று தெரிந்து...

ஏழெட்டு பேர் உள்ளே ஓடி வந்தவர்கள், நேராக போனது அந்த ரூமிற்க்குதான், கையில் பெயரே தெரியாத கொடூர ஆயுதங்கள், ஆளை தேடிப்பார்த்தவர்கள் ஆள் இல்லையென்றதும் என்னிடம் வந்தார்கள்.

அவர்கள் கேட்குமுன்னே நானே சொல்லிவிட்டேன், இதோ இப்பதான் ரூம் காலி செய்துகொண்டு அதோ அந்த வழியில் காரில் போகிறான் என்று வேறொரு திசையை காட்டினேன், எந்த கம்பெனி கார் ? ஸாரி தெரியாது என்று சொன்னேன்.

நம்பிட்டான் போல...சரசரவென்று நான் காட்டிய திசையில் கார்கள் பறந்தன, கத்தார் அரபி அம்புட்டானோ இல்லையோ, ஆனால் அந்தப்பெண் நிச்சயம் உயிரோடே இருக்க சான்சே இல்லை !

இனியும் நிறைய திகில் சம்பவங்கள் உண்டு, நியாபகம் வரும்போது ஒவ்வொன்றாக சொல்றேன்.